تطبیق واژه هایی از زبان های تالشی و تاتی

زبان تالشی – گویش آستارامصدر – مصدرها – مصدر لازم – مصدر متعدی : شِه še ؛ شِی šey : رفتن پِه شِه še ؛ پِه شِی pe šey : بالا رفتن وینده vinde : دیدن داداشتِه dâdâšte : نگاه کردن هاردِه hârde : خوردن پاتِه pâte : پختن سوتِه sute : سوختن ویتِه vite : دویدن واشتِه vâšte : پریدن پِه واشتِه pevâšte : بالا پریدن ویشتِه vište : جهیدن هاندِه hânde : خواندن بامی یِه bâmiye : گریستن ، گریه کردن بوُنی یِه bǝvoniye : گریاندن سری یِه sǝriye : خندیدن سرُنی یِه sǝroniye : خنداندن نوشتِه nǝvǝšte : نوشتن ژای žây : زدن راسی یِه râsiye : رسیدن رُسُنی یِه rosoniye : رساندن کاردِه kârde : کردن ، انجام دادن رُکاردِه rokârde : فرستادن ، ارسال کردن گلی یِه gǝliye : جوشیدن گلُنی یِه gǝloniye : جوشاندن پی یِه piye ؛ پی یِی piyey : خواستن اِی شی یِه eyšiye : شکستن اِشتِه ešte : شکستن اِی شُنی یِه eyšoniye : شکاندن اِشتُنی یِه eštoniye : شکاندن اُمُتِه omote : یاد گرفتن اُمُتُنی یِه omotoniye : یاد دادن واندِه vânde : انداختن هتِه hǝte : خوابیدن ژی یِه žiye : زیستن ، زندگی کردن ، زنده بودن سامی یِه sâmiye : ترسیدن سُوُنی یِه sovoniye : ترساندن گاتِه gâte : گرفتن گاردی یِه gârdiye : گردش کردن ، گردیدنپِشاندِه pešânde : پاشیدن آشاندِه âšânde : افشاندن کاشتِه kâšte : کاشتن کشتِه kǝšte : کُشتن کاشی یِه kâšiye : کشیدن کِری یِه keriye : خاریدن ماسی یِه mâsiye : شنیدن هُتِه hote : گفتن زنی یِه zǝniye : دانستن – توانستن زاندِه zânde : زاییدن نواِ nue : نهادن ، قرار دادن داباستِه dâbâste : بستن اُج کاردِه oj kârde : باز کردن پِلِشتِه pelešte : لیسیدن تاسی یِه tâsiye : خفه شدن هاتِه hate : فروختن استای ǝstây ؛ است تطبیق واژه هایی از زبان های تالشی و تاتی...

زبان تالشی – گویش آستارا فعل « رفتن » مصدر : شِه še ؛ شِی šey : رفتن ماضی ساده : بششیم bǝššim : رفتمنشیم nǝšim : نرفتم ماضی استمراری : آشیم âšim : می رفتم ناشیم nâšim : نمی رفتم ماضی مستمر : شِدَه بیم šedâ bim : می رفتم ، در حال رفتن بودم ، داشتم می رفتم شِدَه نبیم šedâ nǝbim : نمی رفتم ، در حال رفتن نبودم ماضی نقلی : شه آیم šǝâym : رفته ام شه آ نیم šǝâ nim : نرفته ام ماضی بعید : شه آ بیم šǝâ bim : رفته بودم شه آ نبیم šǝâ nǝbim : نرفته بودم ماضی التزامی : شه آ ببم šǝâ bǝbǝm : رفته باشم شِه آ نبم šǝâ nǝbǝm : نرفته باشم شه آ ببُم šǝâ bǝbom : ( اگر ) رفته باشم شِه آ نبُم šǝâ nǝbom : ( اگر ) نرفته باشم مضارع اخباری : شِدایم šedâym : می روم ، دارم می روم شِدَه نیم šedâ nim : نمی روم مضارع التزامی : بشم bǝšǝm : بروم نشم nǝšǝm : نروم بشُم bǝšom : ( اگر ) بروم نشم nǝšom : ( اگر ) نروم مستقبل ( آینده ) : باشیم bâšim : خواهم رفت نی یاشیم niyâšim : نخواهم رفت امر : بش bǝš : بُرو بشن bǝšǝn : برو ( امر ، تأکید ) بشا bǝšâ : بروآ ( تأکیدی ) بشیش bǝšiš : بروی ( آینده ) بشیشن bǝšišǝn : بِرَوی ( امر ، آینده ، تاکید ) بشیشا bǝšišâ : بروی آ ( تأکیدی ) بشان bǝšân : بروید ( جمع )بشین bǝšin : بروید ( جمع ، آینده )نهی : ماش mâš : مَرو ، نَرو ماشیش mâšiš : نروی ( آینده ) ماشان mâšân : نروید ( جمع )ماشین mâšin : نروید ( جمع ، آینده )................. زبان ها و گویش های ایرانی ...زبان های باستانی – زبان های ایرانی – زبان اوستایی – زبان پهلوی – زبان سغدی – زبان فارسی باستان – زبان تالشی – زبان گیلکی – زبان تبری – زبان تاتی – زبان آذری کُهَن – زبان کُردی – زبان لُری – زبان لَکی – زبان نایینی – زبان بلوچی تطبیق واژه هایی از زبان های تالشی و تاتی...

زبان تالشی - گویش آستارا فعل « رفتن » در همه زمان های اصلی رفتن : شِه še ؛ شِی šey : فعل لازم ماضی ساده : بششیم bǝššim : رفتم بششیش bǝššiš : رفتی بششِه bǝšše : رفت بششیمون bǝššimun : رفتیم بششین bǝššin : رفتید بششین bǝššin : رفتند ماضی استمراری : آشیم âšim : می رفتم آشیش âšiš : می رفتی آشی âši : می رفت آشیمون âšimun : می رفتیم آشین âšin : می رفتید آشین âšin : می رفتند ماضی مستمر :شِدَه بیم šedâ bim : داشتم می رفتم ، در حال رفتن بودم شِدَه بیش šedâ biš : داشتی می رفتی شِدَه بِه šedâ be : داشت می رفت شِدَه بیمون šedâ bimun : داشتیم می رفتیم شِدَه بین šedâ bin : داشتید می رفتید شِدَه بین šedâ bin : داشتند می رفتند ماضی نقلی : شه آیم šǝâym : رفته ام شه آیش šǝâyš : رفته ای شه آ šǝâ : رفته است شه آیمون šǝâymun : رفته ایم شه آین šǝâyn : رفته اید شه آین šǝâyn : رفته اند ماضی بعید : شه آ بیم šǝâ bim : رفته بودم شه آ بیش šǝâ biš : رفته بودی شه آ بِه šǝâ be : رفته بود شه آ بیمون šǝâ bimun : رفته بودیم شه آ بین šǝâ bin : رفته بودید شه آ بین šǝâ bin : رفته بودند ماضی التزامی : شه آ ببم šǝâ bǝbǝm : رفته باشم شه آ ببی šǝâ bǝbi : رفته باشی شه آ ببه šǝâ bǝbǝ : رفته باشد شه آ ببامون šǝâ bǝbâmun : رفته باشیم شه آ ببان šǝâ bǝbân : رفته باشید شه آ ببن šǝâ bǝbǝn : رفته باشند ..................................................... شه آ ببُم šǝâ bǝbom : ( اگر ) رفته باشم شه آ ببُش šǝâ bǝboš : ( اگر ) رفته باشی شه آ ببو šǝâ bǝbo : ( اگر ) رفته باشدشه آ ببُمون šǝâ bǝbomun : ( اگر ) رفته باشیمشه آ ببُن šǝâ bǝbon : ( اگر ) رفته باشید شه آ ببُن šǝâ bǝbon : ( اگر ) رفته باشند مضارع اخباری : شِدایم šedâym : تطبیق واژه هایی از زبان های تالشی و تاتی...